بسم الله الرّحمن الرّحیم

الحمدلله ربّ العالمین والصلاة والسّلام علی خیر خلقه أشرف بریته ابوالقاسم محمّد صلی الله علیه و علي آله الطیّبین الطاهرین و عَلی جمیع الانبیاء وَالمُرسَلین سیّما بقیة الله فی الأرضین و لَعنة الله عَلی اعدائهم أجمعین.

شب جمعه متعلّق به قطب عالم امکان و محور عالم وجود و واسطۀ بین غیب و شهود، یعنی حضرت ولی‌عصر«عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف» است؛ اظهار ارادت کنید خدمت آقا با سه صلوات.

هفتۀ ولایت یعنی از هیجدهم تا بیست و پنجم ذی‌الحجّه، هفتۀ بالایی برای شیعه و عالم اسلام و برای دنیاست. و آیاتی که در آن نازل شده، ریشه‌های تشیّع است که قرآن به آن شجرۀ طیبه گفته است:

«مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ»[1]

درخت تشیع یک درخت تنومندی است که ریشه‌ها محکم و شاخه‌ها پربار است:

«تُؤْتي‏ أُكُلَها كُلَّ حينٍ بِإِذْنِ رَبِّها»[2]

و امروز به واسطۀ آیاتی این ریشه‌ها محکم شده است.

اسم آیۀ اول آیۀ ولایت گذاشته شده است و به اقرار سنی و شیعه، دربارۀ امیرالمؤمنین علی«سلام‌الله‌علیه» نازل شده است:

«إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ»[3]

پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» پیش خدا و امیرالمؤمنین«سلام‌الله‌علیه» پیش پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» گذاشته شده است. و قرآن می‌فرماید اولی به تصرف در امور شما این سه نفر هستند؛ اما چیزی که باید به آن توجّه داشته باشیم، آیات قبل است. آیات قبل معجزۀ رسایی برای تشیع است. می‌فرماید:

«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرينَ يُجاهِدُونَ في‏ سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ»[4]

که معنایش اینست که اگر سقیفۀ بنی ساعده آمد، خاک بر سر مسلمان‌ها می‌کند و در میان مسلمان‌ها تفرقه می‌اندازد، اما بدانید که جبران می‌شود و جبران شدن آن به تشیع است. عده‌ای می‌آیند که اینها ایمان کامل دارند، عده‌ای می‌آیند که اینها مسلمان‌ها را عزیز می‌دانند و در مقابل مسلمان‌ها تواضع خاصی دارند، یعنی در میان یکدیگر تواضع خاصی دارند. در مقابل کفار عزت خود را نشان می‌دهند. اینها مهیّا هستند برای جهاد در راه خدا و از ملامت هیچ ملامت کننده‌ای نمی‌ترسند. بعد از آن می‌فرمایند:

«إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ»[5]

ای شیعه‌ای که این توصیف‌ها را برایت کردم و آن معجزه را برایت گفتم، ولی شما خداست و ولی شما پیغمبر اکرم«صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» و ولی شما امیرالمؤمنین علی«سلام‌الله‌علیه» است و به جای اینکه بگوید علی، می‌فرماید آنکه در رکوع زکات داد و آنکه در رکوع صدقه می‌داد، که بلافاصله پیغمبراکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» به مسجد آمدند و آیه را آوردند و همه فهمیدند مراد از آیه امیرالمؤمنین علی«سلام‌الله‌علیه» است و به اندازه‌ای این افتخار برای امیرالمؤمنین شد که سنّی‌ها نقل می‌کنند که عمر بارها می‌گفت ای کاش همۀ دنیا از من بود و می‌دادم و این آیه در شأن من نازل شده بود.[6]  قرآن بعد از این آیۀ «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ»، می‌فرماید هرکه دوست خدا و پیغمبر و امیرالمؤمنین باشد، «حزب الله» است و حزب الله حتماً بر دنیا غلبه پیدا می‌کند. اوّل سقیفه بنی ساعده را اشاره می‌کند و بعد نصب امیرالمؤمنین را اشاره می‌کند و بعد قضیه ظهور آقا امام زمان«عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف» را جلو می‌آوردو بالاخره می‌گوید به دست این شیعه و به رهبری امام زمان، پرچم اسلام روی کرۀ زمین افراشته می‌شود و عدالت اسلام و قوانین اسلام جهان را می‌گیرد:

«وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ»[7]

امروز این دو سه آیه نازل شده است. یک معجزه راجع به سقیفه بنی ساعده و اینکه ولو اینکه پیغمبر اکرم، امیرالمؤمنین را نصب به خلافت کرد اما بسیار زود یعنی دو ماه بعد، به واسطۀ سقیفه بنی‌ساعده، خاک بر سر مسلمان‌ها می‌شود. اما آنکه باقی می‌ماند که در آن زمان صد و چهارده نفر به نام تشیع باقی ماندند، لذا از شما بپرسند شیعه چه وقت سر پا شد، که شیعه را پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» از روز اول تا دم مرگ سفارش کردند و اسم آوردند اما چه وقت این درخت نهال کاشته شد، خواه ناخواه باید بگوییم بعد از سقیفۀ بنی ساعده، صد و چهارده نفر مخالفت کردند اما به قول بزرگان و به قول سنّی‌ها این صد و چهارده نفر از عقلا و دانشمندان و نزدیکان پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» بودند. مردهایشان مثل سلمان و ابی ذر و زن‌هایشان مثل زهرا و فضه و همه از افراد سرشناس و افرادی که پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» روی آنها حساب می‌کرد. مرحوم کاشف‌الغطا«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» در اصل الشیعه، صد و چهارده نفر می‌شمارد. لذا جملۀ: «ارْتَدَّ النَّاسُ بَعْدَ النَّبِيِّ ص إِلَّا ثَلَاثَةَ نَفَرٍ...»[8] درست نیست. سقیفۀ بنی‌ساعده خیلی رأی نیاورد و بعضی از سنی‌ها می‌گویند پنج رأی آورد و بعضی‌ها می‌گویند ده‌‌هجده رأی آورد، اما سقیفۀ بنی‌ساعده تشکیل شد و تشیع نیز بلافاصله تشکیل شد با صد و چهارده نفر از عقلا و علما و سرشناسان و از کسانی که مردم روی آنها حساب می‌کردند. به این آیۀ ولایت می‌گوییم و انصافاً خیلی ارزنده است. نه تنها به دنیا، بلکه ارزش این آیۀ ولایت از بهشت و آنچه در بهشت است، بالاتر است. لذا امروز نه تنها عید است، بلکه درخت تشیع به واسطۀ آیۀ ولایت ریشه‌دار شده است. روز مقدّسی است و دوش به دوش غدیرخم است و فرقش اینست که در غدیرخم پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم»، امیرالمؤمنین را منصوب به خلافت کردند و بعد سه آیه خیلی بالا آمد، اما امروز منصوب به خلافت بود و این آیات آمد. این یک آیه است که فوق العاده مهم است.

آیۀ دومی که امروز نازل شده، آیۀ تطهیر است که این هم خیلی بالاست و یکی از افتخارات بزرگ تشیع، آیۀ تطهیر است. پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» این آیۀ تطهیر را خیلی دوست داشتند و لذا زمینه درست می‌کردند برای اینکه آیۀ تطهیر به تکرار نازل شود. آیۀ تطهیر هفت هشت مرتبه نازل شده است و امروز در خانۀ ام سلمه نازل شده است و آیه خیلی بالاست و معنای آیۀ تطهیر اینست که این اهل‌بیت«سلام‌الله‌علیهم» و این کسانی که آیۀ «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ» دربارۀ آنها آمد و این اهل‌بیت پیغمبر، آلودگی و رجس و پلیدی اصلاً و ابداً ندارند. عوام معنا می‌کنند که یعنی اینها معصومند، البته این هم اهمیت دارد، اما بالاتر از اینست و علاوه بر اینکه از گناه معصومند، از صفات رذیله نیز معصومند. این چهل صفت رذیله که در همه هست الاّ در بعضی از کسانی که یک عمر زحمت کشیده‌اند و توانسته‌اند صفات رذیله را رفع کنند، ائمه طاهرین«سلام‌الله‌علیهم» از صفات رذیله معصومند. سوم اینکه علاوه بر اینکه معصیت ندارند و علاوه بر اینکه صفات رذیله اصلاً ندارند، جهل و حسد ندارند و تکبر ندارند و بالاخره صفات رذیله ندارند، علاوه بر اینها، سهو و نسیان و خطا هم ندارند. برای اینکه سهو و نسیان و خطا و اشتباه رجس است و قرآن با کلمۀ «انّما» می‌فرماید که اینها ندارند:

«إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً»[9]

این آیه نیز امروز نازل شده است.

بنا شد امروز محاجّه‌ای با علمای نصرانیت شود. پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» با اینها خیلی مباحثه کردند و رفت و آمد علمی شد، اما زیر بار نرفتند. قرآن می‌فرماید دانسته لجاجت کردند و زیر بار نرفتند. پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» فرمودند بیایید که محاجّه و مباهله کنیم. به هم دیگر نفرین کنیم که هرکدام ناحق هستیم از بین برویم. علمای نجران در اوّل حاضر شدند و وقتی حاضر شدند بنا شد مثل فردایی در بیابان روند و با هم محاجه و مباهله کنند. آیۀ مباهله نازل شد که خیلی بالاست:

«فَمَنْ حَاجَّكَ فيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبينَ»[10]

بگو مباهله اینطور باشد که بچه‌ها و زن‌هایمان را بیاوریم و آنکه عین خودمان است بیاوریم و مباهله کنیم. وقتی پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» رفتند، حسن و حسین و زهرا و امیرالمؤمنین«سلام‌الله‌علیهم» را بردند. آنگاه مراد از «نساءنا» و اهل‌بیت، زهرا«سلام‌الله‌علیه» شد. در آیۀ «إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً»، پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» فرموده‌اند در این آیه، اهل‌بیت، مختص به زهراست و لذا زهرا را بردند. و از بچه‌ها نیز فقط حسن و حسین را بردند. اما مهمتر، این کلمۀ «أنفسنا» است و مثل جملۀ «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ» که امیرالمؤمنین پیش پیغمبر و پیغمبر پیش خدا قرار گرفته، در اینجا نیز چنین شده است. امیرالمؤمنین«سلام‌الله‌علیه» نفس پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» شده است. یعنی هرچه پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» دارد، علی«سلام‌الله‌علیه» نیز دارد. از نظر فضیلت هیچ تفاوتی بین پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» و امیرالمؤمنین نیست. الاّ اینکه خود پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» بارها می‌فرمودند:

«أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعْدِي»[11]

پیغمبر نیست، اما جان پیغمبر و نفس پیغمبر است و کلیۀ فضیلت‌های پیغمبر با امیرالمؤمنین هیچ تفاوت ندارد. درحقیقت با آیۀ مباهله، خدا امیرالمؤمنین را برای ولایت نصب کرد.

این سه آیه به راستی آیات بالایی است و افتخار برای تشیع است و ما باید خیلی به این هفتۀ ولایت اهمیت دهیم، اما متأسفانه نمی‌دهیم و جفا می‌کنیم. یعنی شیعه به هفتۀ ولایت جفا می‌کند. آنها قطعاً عفو می‌کنند و گذشت و ایثار دارند مخصوصاً راجع به شیعه و دست عنایت امام زمان«عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف» روی سر شیعه است. امام زمان«عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف» به مفید نامه‌ای نوشته است و می‌فرماید:

«إِنَّا غَيْرُ مُهْمِلِينَ لِمُرَاعَاتِكُمْ وَ لَا نَاسِينَ لِذِكْرِكُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَنَزَلَ بِكُمُ اللَّأْوَاءُ وَ اصْطَلَمَكُمُ الْأَعْدَاءُ»[12]

دست عنایت من روی سر شماست. اگر دست عنایت من نبود، دشمن شما را نابود می‌کرد. پس دست عنایتشان روی سر ماست، اما باید بدانیم این هفتۀ ولایت باید از هفتۀ عید نوروز خیلی بالاتر باشد. یک عید حسابی و به تمام معنا باشد، اما متأسفانه شیعه حتی روز عید غدیر هم مثل عید نوروز نیست و این جفاست، چه رسد به هفتۀ ولایت و مثل روز بیست و چهارم و توجّه به این مطلب.

حرف آخر نیز خیلی مهم است و آن سورۀ «هل أتی» است. ختم این فضایل به سورۀ «هل أتی» است و مثل فردایی نازل شده است و سی آیه دربارۀ زهرای عزیز است. و این سورۀ هل أتی افتخار بزرگی برای شیعه است که دربارۀ حضرت زهرا نازل شده است. فردا نیز عید بزرگی است به خاطر همین سورۀ اهل أتی دربارۀ حضرت زهرا.

امیدوارم این هفتۀ ولایت زنده شود. وقتی هفتۀ ولایت زنده می‌شود که به دست این شیعه و به رهبری امام زمان«عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف»، پرچم اسلام روی کرۀ زمین افراشته شود. عدالت اسلام سرتاسر جهان را بگیرد و بشود یک دنیای پر از فضیلت و یک بهشت و یک دنیایی که در آن دنیا ظلم و تبعیض و فقر نباشد و صددرصد رفاه و آسایش باشد. آنگاه در این دنیا قرآن پشتوانه است و اهل‌بیت«سلام‌الله‌علیهم» حکومت می‌کنند. اول آقا امام زمان«عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف» است و بعد پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» و بعد امیرالمؤمنین«سلام‌الله‌علیه» که بیش از هزار سال حکومت می‌کند و بعد امام حسین«سلام‌الله‌علیه» بیش از هزار سال حکومت می‌کند و تازه دنیا ظاهر می‌شود و این دنیا، یک بهشت می‌شود. معلوم است دنیایی که حاکمش امیرالمؤمنین و امام حسین«سلام‌الله‌علیهما» باشند، چه دنیای عالی و چه دنیای سرشار از علم و فضیلتی است. آنگاه این حکومت یک قانون اساسی می‌خواهد. هر مملکتی یک قانون اساسی دارد و قانون اساسی مربوط به جزئیات است و هر مملکتی باید قانون اساسی داشته باشد، قانون اساسی در زمان ظهور، مصحف فاطمه است. بعد از پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم»، همینطور که جبرئیل از طرف خدا قرآن را برای پیغمبر می‌آورد، بعد از پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» برای حضرت زهرا مصحف می‌آورد. همینطور که پیغمبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» آیات را به امیرالمؤمنین«سلام‌الله‌علیه» می‌داد و امیرالمؤمنین«سلام‌الله‌علیه» کاتب وحی بود، حضرت زهرا«سلام‌الله‌علیها» هم مطالب را به امیرالمؤمنین«سلام‌الله‌علیه» می‌داد و او کاتب وحی بود و یک کتاب شده است و این کتاب الان خدمت آقا امام زمان«عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف» است[13] و در وقتی قانون اساسی می‌شود که ظهور اهل‌بیت«سلام‌الله‌علیهم» و حکومت اهل‌بیت سرپا شود و ان‌شاءالله در زمان ما باشد و ما ببینیم به دست ما و به رهبری امام زمان پرچم اسلام روی کرۀ زمین افراشته شود و مصحف فاطمه قانون اساسی شود و حضرت زهرا نیز فرماندۀ کل قوا شود.

آقا امام زمان افتخار می‌کند که اسوه، حضرت زهراست.[14] خیلی از ائمه طاهرین و من جمله امام حسین«سلام‌الله‌علیه» این افتخار را دارند که «لِي‏ أُسْوَةٌ». زهرا فرمانده کل قوا و مصحف زهرا قانون اساسی کل دنیاست و بالاخره کل دنیا حکومت اهل‌بیت، یکی پس از دیگری می‌شود.