سؤال 67. من در شرف ازدواج هستم، لطفاً بفرمائید بايد با همسر آیندۀ خود چگونه رفتاري داشته باشم؟ چگونه مي‌توانم همسرم را به‌عنوان فردی خوب به جامعه تحويل بدهم يا او مرا بسازد؟

قرآن شريف يک همسر شايسته را چنین معرفي مي‌کند که بايد در مقابل شوهر متواضع باشد و بايد با حیا و با عفّت باشد:

«فَالصَّالِحَاتُ‌قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّهُ»^[1]

بنابراين تقاضا دارم شما در مقابل شوهر حرف‌شنو و سربه‌زير باشيد و در هر حال، عفت و نجابت خود را حفظ کنيد.

سؤال 68. خانمی هستم که سه ‌سال است ازدواج کرده‌ام و از زندگي‌ام کم و بيش راضي‌‌ام، امّا متأسّفانه از خودم اصلاً رضايت ندارم. عشق به تحصيل در حوزه را دارم و نمي‌دانم چه بايد کنم که اين عشق را به حقيقت تبديل کنم. مي‌خواهم ديوانه شوم؛ چون فکر مي‌کنم ازدواجم مانع درس‌خواندن و پيشرفتم شده است. اکنون کارم فقط گريه است.

شما اشتباه مي‌کنيد و بسيار خوب است که ازدواج نموده‌ايد و ثواب شوهرداري و خانه‌داري و بچّه‌داري از ثواب تحصيل خيلي بيشتر است و باید تلاش کنید یک همسر شایسته و یک مادر نمونه باشید که بسیار ارزشمند است.

شما فعلاً اگر به‌راحتي مي‌توانيد تحصيل کنيد، تحصيل را شروع کنيد؛ البته با رضايت شوهر و مشروط بر اينکه در کار خانه‌داري و شوهرداري و بچّه‌داري کم نياوريد و اگر براي شما سخت است، کتاب‌هاي ديني نظير رساله، تفسير و کتاب‌هاي اخلاقي را مطالعه کنيد؛ حتماً کمبود شما جبران مي‌شود.

سؤال 69. چهار ماه است عروسي کرده‌ايم؛ امّا هيچ شور و نشاطي در زندگي ما نيست و سردي بر زندگي حاکم است. شوهرم از سر کار که مي‌آيد، دريغ از يک نگاه که به من بکند؛ يا تلويزيون تماشا مي‌کند يا به کاري مشغول مي‌شود و هيچ وقتي را براي من قرار نمي‌دهد. شايد اين‌ها نکته‌هاي باريکی باشد؛ ولي در زمينۀ ‌همسرداري هيچ نکته‌اي را بلد نيست يا رعايت نمي‌کند. مشکل من هم اين است که واقعاً نمي‌دانم چگونه همسرداري کنم؟ هيچ لذّتي از زندگي نمي‌برم. اصلاً انگار شوهرم نيست؛ تمام جسم و جانم افسرده شده. حسرت به دلم مانده است يک روز مثل آدم زندگي کنم و احساس زن و شوهري داشته باشم. آيا این زندگی درست مي‌شود؟ او خوش‌اخلاق است؛ امّا با من قاطي نمی‌شود و البته من هم با ديگران بسيار خوش اخلاق هستم؛ ولي به او که مي‌رسم، نمي‌توانم خوش‌رفتاري که با ديگران دارم، داشته باشم و من هم دچار تنش روحي شده‌ام. هميشه فکر مي‌کنم که نقش بازي مي‌کنم و تا به‌حال با او راحت نبوده‌ام. از شما مي‌خواهم بفرمایيد من بايد چه کنم که رفتارم خوب شود؟

اوّلاً بدانيد که توافق اخلاقي اگر هفتاد درصد باشد، بسيار خوب است و آن سي‌ درصد را بايد با گذشت و ايثار و فداکاري جبران کنید.

قرآن کریم بالاتر از این مي‌خواهد و آن اینکه اگر يک طرف بدي کرد، ديگري خوبي کند.

ثانیاً بنابر آنچه نوشته‌اید، شما از اوّل محبّت داشته‌ايد و الان بسيار کم شده است. اين کمبود محبّت را بايد زياد کنید و بدانيد اگر نسبت به بدی او صبور باشید و از بگذرید، به مرور زمان خوب مي‌شود.

ثالثاً بدانيد شما به احساسات همدیگر ضربه زده‌ايد و طبق آنچه نوشته‌اید، او خیلی تقصیر دارد و باید به آنچه نوشته شد، عمل کند و اگر چنین نکرد، شمایید که باید عمل کنید و او را بسازید و در این صورت، ثواب جهاد در راه خدا را می‌برید.

شما می‌توانید با تواضع و گذشت، آن عقده را که براي او بلکه براي خودتان پيدا شده است، به مرور زمان رفع ‌کنيد؛ البته مشکل است، ولي ميوۀ شيرين دارد و با کمک از خداوند به واسطۀ‌ دعا و توسّل و ترک گناه، پيروز مي‌شويد. همسر صالح و شایسته کسی است که در این‌گونه شرایط، با محبّت و از خودگذشتگی، سردی زندگی را به گرمی مبدّل سازد.