امام صادق«سلام‌الله‌علیه» توانستند با بیش از هزار طلبۀ جوان، تشکیل حوزه دهند و درس‌ها را شروع کنند و بالاخره توانستند این شجرۀ طیبه قرآن را بافرهنگ کنند. و این کار اگر از کار ابی‌عبدالله الحسین مهم‌تر نباشد، کمتر هم نیست. کار امام حسین«سلام‌الله‌علیه» اصل بناست و شجرۀ طیبه قرآن را زنده کردند، امّا «تُؤْتِي أُکُلَهَا کُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا» از امام صادق«سلام‌الله‌علیه» است. اما امام صادق«سلام‌الله‌علیه» میوه‌دار کردند و میوه‌ها را تحویل اجتماع دادند. ما اگر بحارالانوار داریم با چند میلیون روایت در دین، در اعتقادات، در احکام و در اخلاق، مرهون زحمات امام صادق«سلام‌الله‌علیه» و شاگردان امام صادق است. البته گفتم آنکه شجره طیبه را به میوه رساند، امام باقر بود، اما اگر ما کتب اربعه داریم و به آن می‌نازنیم، مرهون زحمات امام صادق«سلام‌الله‌علیه» و شاگردان امام صادق بود. اگر کتاب‌های فقهی ما استغنای کامل دارد و بیش از بیست یا سی جلد روایات فقهی داریم، مرهون زحمات امام صادق«سلام‌الله‌علیه» و شاگردان امام صادق است و شیعه الحمدلله مستغنی است.

ادامه...

ادامه...

نفوذ دشمن در جوامع اسلامي، تنها به خاطر قدرتمندي آنان در تبليغات نيست، بلکه اين جوامع اسلامي هستند که فريب نيرنگ‌هاي نيرنگ بازان را مي‌خورند و خود را بازيچۀ دست آنان قرار مي‌دهند. آل سعود، پس از به قدرت رسیدن و تثبیت موقعیّت خود در عربستان، دست به تخریب بقیع زدند. مشکل آنان صرفاً بقیع و گنبد و بارگاه نبود، بلکه آنان از تشیّع هراس داشتند و با تخريب بارگاه و قبور ائمّۀ بقيع، دل شیعیان را سوزاندند. پشت پردۀ اين حرکت زشت و ناپسند، سیاست بازان انگلیسی بودند. آنان با پيش گرفتن سياست اختلاف‌افکني، هر روز نفوذ خود را در ممالک اسلامی گسترش دادند و به استعمار کشورهای خاورمیانه پرداختند. حضور صهیونیست‌ها در قلب خاورميانه نيز در همين راستا صورت گرفت. آنان براي تضعیف مسلمان‌ها، ابتدا بخشی از املاک آنان را با قيمت خوب خريداري کردند و پس از آن، با هر وسيله‌اي اعمّ از تطميع، تحريص و تهديد، نفوذ و اعمال قدرت خود را گسترش دادند و براي خود، يک مملکت صهيونيستي پدید آوردند.  هدف اساسی آنان از این اقدامات، تصاحب تمام خاورميانه و بهره‌برداری از منابع و منافع سرشار آن بود.

ادامه...

امّا در ميان شما، هستند دسته‌ای که کاری به اين چيزها ندارند، بلکه فرصت پيدا شده و خدا را پيدا کرده‌اند و با خدا حرف می‌زنند. اهل دل به خواندن قرآن می‌گويند «کلام نازل»،‌ يعنی خدا با انسان حرف می‌زند. وقتی شما حمد و سوره می‌خوانيد خدا با شما حرف می‌زند و کلام از خدا بر شما نازل شده است؛ امّا به اينگونه مجالس می‌گويند «کلام صاعد»؛ يعنی تو با خدا حرف می‌زني، کلامی بالا می‌رود در محضر خدا. آنگاه درک می‌کند اين مطلب را و درک می‌کند که با خدا حرف می‌زند. بعد همه چيز از ياد او می‌رود. دنيا و آخرت را فراموش می‌کند، بلکه تمام توجّه به خداست. الان اين جلسۀ عزيز و مقدّس ما اينطور است که همه جا محضر خداست و ما در محضر خدائيم و ادب حضور بايد مراعات شود. لذا اهل دل می‌گويند اصلاً‌ زشت است که انسان در وقتی که با خدا حرف می‌زند،‌ برود در دنيا و گرفتاري‌ها و برود در آخرت و جهنّم و مانند اینها؛ بلکه مکالمه و معاشقه با خداست و در اين معاشقه با خدا، اگر محبّت خدا را داشته باشد، آنگاه هيچ چيز و هيچ کس در نظر نيست به جز خدا.

الان که می‌آمدم، جوانی از من یک سؤال کرد و سؤال خوبی بود. گفت: بهترین عبادات در شب قدر چیست؟ و این انصافاً سؤال خوبیست. جوابش را دادم که بهترین عبادت در این دوسه شب، توبۀ از گناه است. یک حالتی برای انسان پیدا شود که از رفتارش و از گذشته‌‌ها خجالت زده شود و آن حالت موجب شود که یک حالت پشیمانی از گناه و یک حالت اجتناب از گناه برایش پیدا شود، و اگر خدا توفیق دهد اشک گنهکار هم بعد از آن باشد و یک قطره اشک از او بچکد، ثواب این توبه را احدی نمی‌داند به جز خدا و کسانی که علمشان وابسته به علم خداست.

پروردگار عالم این توبه را خیلی دوست دارد و دوست دارد بنده‌اش بهشتی شود. در قرآن زیاد آمده که خدا دوست دارد، بنده‌اش بهشتی شود و رستگار شود و در دنیا یک زندگی خوب و در آخرت یک زندگی خوب‌تر داشته باشد. اگر کسی بخواهد چنین باشد، چه باید بکند؟ در قدم اول گذشته‌‌ها را صاف کند، آلودگی‌‌ها را رفع کند و دل مهیّا برای رحمت الهی شود، و در وقتی دل مهیای رحمت خدا می‌شود که گناه در این دل نباشد و این دل آلوده نباشد.

ادامه...