عنوان: مشق اخلاق؛ مال حرام، نابودکنندۀ اعمال
شرح:

در روایات داریم یکی از کسانی که در قیامت خیلی بدبخت است، کسی است که شبانه‌روز برای زن و بچّه‌اش زحمت کشیده، امّا در آن روز، همین زن و بچّه دشمن او هستند و او را نفرین می‌کنند. می‌گویند: خدایا از او بازخواست کن؛ زیرا مال حرام در زندگی وارد کرد، با پول خمس نداده ما را اداره کرد و باعث شد که ما قسیّ‌القلب شویم. بدبختی و وِزر و وبال عمل خودش یک طرف و نفرین زن و بچّه‌اش هم یک طرف. ممکن هم هست که این شخص، اهل نماز و روزه و حج و زیارت و... بوده باشد، امّا مال حرام همۀ این اعمال را نابود می‌کند. در قیامت تمام اعمال چنین کسی را می‌گیرند و به طلبکارانش می‌دهند. وقتی خودش دست خالی ماند، مورد تمسخر قرار مي‌گيرد. می‌گویند: این کسی است که اعمالش را زن و بچّه‌اش خوردند. یعنی از راه حرام به دست آورد، زن و بچّه‌اش در رفاه و آسایش خوردند و حالا باید بازخواست شود؛ و بازخواست او این است که اعمالش را باید بدهد و بدون عمل به جهنّم برود. از امام سجاد«سلام‌الله‌علیه» سؤال شد: اگر کسی حقّ یک مسلمان را ضایع کند، آن مسلمان چگونه می‌تواند حقّ خویش را بستاند؟ آن حضرت فرمودند: در قیامت به اندازۀ حقّ مظلوم از اعمال نیک ظالم بر می‌دارند و به اعمال مظلوم می‌افزایند. سپس از آن امام بزرگوار سؤال شد: اگر ظالم حسنه‌ای نداشته باشد چه می‌شود؟ فرمودند: گناهان مظلوم را به پروندۀ اعمال ظالم منتقل می‌کنند.

«إِنْ لَمْ يكُنْ لِلظَّالِمِ حَسَنَاتٌ فَإِنَّ لِلْمَظْلُومِ سَيئَات يؤْخَذُ مِنْ سَيئَاتِ الْمَظْلُومِ

فَتُزَادُ عَلَى سَيئَاتِ الظَّالِم»[1]

آلوده شدن به مال حرام و حقّ‌النّاس رنج‌آور است. مواظب باشید و بدانید اگر در خانۀ شما از دري حرام آمد، از در دیگر رحمت خدا خارج مي‌شود، برکت می‌رود، الفت می‌رود؛ و بالأخره همان بچّه‌ای که برای او دل می‌سوزاندید، در روز قیامت به شما نفرین می‌کند و شما را جهنّمی می‌نمايد. در روز قیامت همین زن و بچّه در مقابل این شخص به دادخواهي برمي‌خيزند و می‌گویند: بی‌انصاف! برای چه به ما آتش دادی؟ چرا خمس اموال خود را ندادی؟ چرا مال حرام براي ما تهيّه کردي؟

[1]. کافي، ج‏ 8، ص 106

برگرفته از کتاب مشق اخلاق جلد اوَل