پیام معظّم‌له به
بزرگداشت مرحوم حضرت آیة‌الله حاج سید حسین خادمی «قدّس‌سرّه»
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
قال‌الله تعالی: «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجات»
برگزاری همایش خادم شریعت که به منظور تکریم از مقام علمی و عملی عالم جلیل القدر مرحوم حضرت آیة‌الله آقای حاج‌آقا حسین خادمی«قدّس‌سرّه» انجام می پذیرد، حقّاً اقدامی به‌جا و شایسته است.
این عالم متّقی که بی شکّ، یکی از شخصیت‌های بلند مرتبۀ حوزۀ علمیۀ اصفهان در سدۀ حاضر به‌شمار می‌رود و به سبب وجاهت و مقبولیت عمومی، سال‌های متمادی در جایگاه زعامت این حوزۀ کهن حضور داشته‌اند، علاوه بر ویژگی‌های علمی و عملی، منتسب به خاندانی شریف و از تباری ریشه دار در عالم تشیّع بودند و از این حیث آن عالم ربّانی را باید جامع الشّرافتین به‌شمار آورد.
نقش تأثیر گذار این فقیه بزرگوار در احیاء و تحکیم حوزۀ علمیۀ اصفهان در دورۀ مرارت‌باری -که تمام تلاش استعماریِ نظام ضد دینیِ رضاخانی، بر زدودن شعائر و آثار دین و محو حوزه‌های علمیّه، متمرکز گشته بود- باعث شد تا حوزۀ کهن اصفهان همچنان پرفروغ بماند و از گزند انزوا و بی‌رونقی، رها شود. چنانکه در دورۀ ستمشاهی پس از رضاخان نیز، ایجاد و فعّال نمودن «هیأت علمیّۀ اصفهان» از ابتکارات ارزشمندی بود که مرحوم آیة‌الله خادمی در تأسیس و شکل‌گیری آن نقش برجسته‌ای را ایفاء کردند و با تشکیل جلسات و هم‌فکری‌های شایستۀ این هیأت، هماهنگی مناسبی بین علماء اعلام آن دوره به وجود آمد و عملاً جبهۀ گسترده‌ای با حضور عموم علمای نامدار حوزۀ علمیّۀ اصفهان در برابر نظام طاغوت و سیاست‌های ضدّ اسلامی آنان ایجاد گردید.
این عالم عالیقدر که خود، مراتب اولیّه علمی را در حوزۀ علمیّۀ اصفهان و در نزد اعاظم آن روزگار، نظیر حضرات آیات عظام میر‌محمد‌صادق خاتون آبادی و میر سید علی مجتهد نجف آبادی و سید محمد نجف آبادی و آخوند گزی«رضوان الله علیهم»گذارنده بود، پس از هجرت به حوزۀ علمیّۀ مقدسّۀ نجف اشرف، در محضر علمی و عملی اساتید و اساطین به‌نام آن حوزۀ عظیم‌القدر همانند حضرات آیات عظام نائینی، عراقی، سیّد اصفهانی، بلاغی و خوانساری«قدّس‌الله‌اسرارهم» حاضر شد و در خلال تحصیل در آن حوزۀ مقدسّه، در حلقۀ دوستی و همراهی با بزرگانی نظیر حضرات آیات عظام خویی، میلانی و علامه طباطبایی«قدّس سرّهم» قرار گرفته و طبعاً چنان فضای علمی و معنوی و چنین اساتید و همراهانی بی نظیر، شخصیت مرحوم آیة‌الله خادمی را هرچه بیشتر تثبیت ساخت و از این جهت پس از بازگشت و ورود به حوزۀ علمیّۀ اصفهان، ایشان در زمرۀ استادان و مدرسان برجسته و سرآمدِ این حوزه، واقع شدند و تا پایان عمر شریف خود، در این مسند به تعلیم و تربیت فضلاء پرداخته و به همراه دیگر بزرگان علم و عمل، چراغ نورانی حوزۀ علمیّۀ اصفهان را روشن و زنده نگاه داشتند.
علاوه بر وجاهت خاصّ این عالم متقی در حوزۀ علمیّه اصفهان، سیرۀ عملی و تدبیر اجتماعی و فروتنی و حسنِ خلقِ زبانزد ایشان، باعث محبوبیّت عمومی این عالم بزرگوار در بین مردم و طبقات مختلف اجتماع گردیده بود و بدین سبب اقدامات و مؤسّسات فرهنگی و مذهبی و عامّ‌المنفعۀ متعدّدی به امر و هدایتِ ایشان در اصفهان، تأسیس و شکل گرفت که از مهّم‌ترین آنها مؤسّسۀ احمدیه بود که به‌منظور تعلیم و تریبت نسل جوان و دفاع در مقابل سیاست‌های فرهنگی و غرب گرایانۀ رژیم پهلوی تشکیل شد و خدمات فراوانی را بر جای گذارد.
حضور گرم و پررونق این عالم مردمی در عرصۀ منبر و تبلیغ دین، یکی دیگر از خصوصیّات بارز مرحوم آیة‌الله خادمی است که با وجود مقام رفیع علمی و حوزوی از اهمیّت نهاد منبر و تأثیر آن بر عموم طبقات جامعه، غافل نگردیده و سال‌های متمادی، مشتاقان معارف والای قرآن و عترت، گرد منبر مفید و سازندۀ این عالم عامل، مجتمع گشته و از بیان شیرین و تأثیر گذار ایشان، تعالیم عالیۀ کتاب و سنت را فرا می‌گرفتند و کام جان خود را با آیات بیّنات قرآن کریم و کلمات گهربار حضرات معصومین«سلام‌الله‌علیهم» منوّر می‌ساختند.
در کنار همۀ این خصائص بر جستۀ علمی، حوزوی و اجتماعی، اندیشۀ سیاسی مرحوم آیة‌الله خادمی نیز که برخاسته از مرتبت فقاهت و دیانت ایشان بود، موجب حضور آگاهانه و مدبّرانۀ ایشان در صحنه‌های با اهمیّت سیاسی گردید. ازجمله، با آغاز نهضت امام راحل عظیم‌الشّأن«قدّس‌سرّه‌الشریف» مرحوم آیة‌الله خادمی نیز با تمام وجود در این صحنۀ خطیر و دشوار حاضر گشت و با اوج‌گیری مبارزات این نهضت، اقدامات و مواضع و بیانیه‌های گوناگون ایشان در مسیر هدایت سیاسی و اجتماعی مردم و مقابله با سیاست‌ها و برنامه‌های رژیم ستمشاهی و دفاع پیوستۀ ایشان از امام بزرگوار«رضوان‌الله‌علیه» باعث شد تا دستگاه حاکمه وساواک جبّار آن، به‌طور مکرّر این عالم انقلابی را تحت فشارها و موانع متعدّد قرار دهد، گرچه به سبب جایگاه ویژه و منحصر به‌فرد حوزوی و اجتماعی این بزرگوار و ترس رژیم ستمشاهی از عکس‌العمل و واکنش شدید مردم، هیچگاه نتواستند ایشان را در زندان یا تبیعد قرار دهند و از این‌رو مرحوم آیة‌الله خادمی عملاً به قطب هدایت مبارزات مردمی در اصفهان تبدیل شد و نقش محوری ایشان در شکل‌گیریِ انقلاب اسلامی در اصفهان، یکی از صفحات زرّین تاریخ زندگانی این عالم عامل و متعهّد است. تحصّن‌های انقلابیون و خانوداه‌های زندانیان سیاسی در منزل ایشان، بیت فقاهت و دیانتِ این فقیه انقلابی را به کانون جوشانِ انقلاب اسلامی در اصفهان، بدل ساخت و باید گفت شخصیت ویژه مرحوم آیة‌الله خادمی ار این حیث، هنوز به طور کامل و آن‌گونه که باید و شاید به نسل حاضر شناسانده نشده است.
پس از انقلاب شکوهمند اسلامی نیز، حضور ایشان در مجلس خبرگان قانون اساسی که با ریاست سنّی ایشان، رسمیّت یافت و نیز تلاش و هدایت آن بزرگوار در پشتیبانی از جبهه‌های دفاع مقدس و خصوصاً جدیّت و ایستادگی این عالم متقّی برای اجراء مبانی شرعی و عدم تخطّی از حدود دینی و ضوابط فقهی در مسائل و حوادث ابتدای انقلاب اسلامی، برای همیشه در حافظۀ تاریخ و در کارنامۀ درخشان آن بزرگوار ثبت خواهد شد، چنانکه امام راحل عظیم‌الشأن نیز در پیام تسلیت خود به مناسبت رحلت ایشان، این عالم متقی را «خادم صادق شریعت و حافظ حدود اسلام و سرمشق تقوا و علم و عمل» نامیدند.
خداوند متعال، روح مطّهر آن عالم ربّانی را همواره قرین الطاف واسعه و کریمانۀ خود فرماید و به همۀ ما توفیق استدامۀ سیرۀ حسنۀ ایشان را عنایت فرماید.
شایسته می‌دانم که در این مناسبت، از همۀ متصدیان و دست‌اندرکاران محترم برگزاری این همایش و شما شرکت‌کنندگان گرامی، صمیمانه تقدیر و تشکر نمایم.
رحمت بی‌پایان و رضوان بی‌کران الهی بر آن عالم ربّانی باد.
حسين المظاهري
3/رجب‌المرجّب/ 1436
2/اردیبهشت/1394
