عنوان: پيام معظّم له به همايش منجي باوري و اعتقاد به موعود اديان
شرح:

 بسم الله الرحمن الرحيم

قال الله سبحانه و تعالي:«وَ لَقَد کَتَبنا في الزَّبورِ مِن بَعدِ الذّکرِ أَنَّ الارضَ يَرِثُها عبادِيَ الصّالحوُنَ»

برگزاري نشست هاي «منجي باوري و اعتقاد به موعود در اديان»، که به هدف تعميق اعتقادات فکري جوانان عزيز در موضوع بسيار مهمّ و والاي «مهدويّت» تشکيل مي شود، فرصت مغتنمي است تا ذهن و ضمير نسل حق طلب و تکامل خواه جوان با انديشه اي که نه تنها رمز هويّت شيعه بلکه عصاره حيات بخش تمام اديان الهي است، بيش از پيش آشنا گردد.

انديشه مهدويّت در ميان انديشه هاي ديني، از جايگاهي بسيار رفيع برخوردار است و ايمان به ظهور منجيِ بشريّت، يکي از اشتراکاتِ بزرگ اديان آسماني است. از آيين بودا و هندو گرفته تا زرتشت و مجوس و از يهود و مسيحيت گرفته تا دين جاوداني و حيات بخش اسلام، بر اين اعتقادِ راسخ به عنوان يک اصل اميد بخش پاي فشرده اند و بدين ترتيب چراغ اميد آدميان به برقراري عدالت و رستگاري را پرفروغ نگاه داشته اند. اگرچه جوهره پيام پيامبران الهي و نيز درونمايه تعاليم همه حکيمان و مربيان برجسته بشر بويژه اهل بيتِ عصمت و طهارت«عليهم السلام»، چيزي جز همان عدالت و رستگاري نبوده است، اما افسوس و هزاران درد و دريغ که آنچه در ساحت تاريخ بشري، به چشم مي آيد، محروميّت انسانها از فضاي مشعشع عدالت و عرصه تابناک رستگاري و فلاحت است. حتي عنصر متعالي و با اهميّتي همانند علم نيز به جاي آنکه در خدمت اعتلاي عدالت و ترفيع شخصيّت انسان در جامعه بشري قرار گيرد، در اکثر موارد در خدمت افراد و قدرتهايي قرار گرفته است که جز به مسلک سود و فايده بيشتر و خودخواهي و سلطه طلبي افزونتر نمي انديشند. شاهد روشن اين مدّعا، حوادث بي شمار قرون اخير است که علاوه بر پيشرفتهاي بزرگي که در اين دوران نصيب بشريّت شده است، ولي آدمي بيش از هر زمان ديگر طعم تلخ تبعيض و نابرابري را چشيده است و به رغم تأسيس دهها وصدها سازمان و گروه و نظائر آن از صلح واقعي مبتني بر عدالت اثري نيست.

در اين وانفساي دنياي مضطرب و جهان آشفته، که هر لحظه شاهد پايمال شدن بيشتر کرامت انساني و خدشه دارتر شدن عدالت هستيم، انديشه موعود باوري و اعتقاد به منجي، بهترين راه درمان نااميدي ها و سرخوردگي هاي بشريّت است، مشروط بر آنکه اين انديشه حيات بخش از مرحله يک عقيده صرف، خارج شود و نگاه و رويکرد موعود باوران به اين فکر و اعتقاد، به رويکردي جامع و منسجم و نظام مند، تبديل گردد. انديشه مهدويّت، اعتقاد به وجود و حضور امامي است که تنها وارث حقيقي فرهنگ وحي است و رسالتِ بزرگ همه پيامبران و امامان بشر بر دوش اوست و جهانيان در انتظار او و در حقيقت، زمينه ساز ظهور او هستند. اين نگاه، طبيعتاً، مسئوليّت هاي سنگين و خطيري را بر عهده موعود باوران و خصوصاً شيعيان قرار مي دهد و اداءِ اين وظايف با اهميّت، تلاش مستمرّ و پي گير را براي رسيدن به جامعه آرماني مهدوي طلب مي کند. جامعه اي که در درجه اوّل يک جامعه اخلاقي و برخوردار از عدالت و احسان و محبّت و خالي از ظلم، خشونت و اضطراب است.

در اين نگاه، انتظار به معناي واقعي جلوه گر مي شود و منتظران اصلاح و مُصلح، در درجه اوّل به دنبال اصلاح خود و تبديل خود به يک انسانِ متعهّد اخلاقي هستند و انديشه مهدويّت، در قالب يک ادّعايِ صرف باقي نمي ماند.

در اين نگاه، عقيده بافضيلتِ موعودگرايي و انديشه متعاليِ مهدويّت در دام عوامزدگي و خرافه گرائي نمي افتد و عقيده مندان به منجي، ساحتِ قدسِ موعود«عجّل الله تعالي فرجه الشّريف» را بسي بلندتر از ادّعاهاي جاهلانه دزدان دين و ايمانِ مردم و شيّادانِ دروغـپرداز مي دانند و جز به دنبالِ حقايق روحـاني و معارف والاي اتّخاذ شده از آستانِ رفـيع اهل بيت عصـمت و طهارت«عليهم السلام»، نمي روند.

در اين نگاه، «يأس، اضطراب و غم» رنگ مي بازد و جاي خود را به «اميد، اطمينان و شادي» مي دهد و روحي سراسر آباد و تعهّدپذير را در انسان منتظر پديد مي آورد.

اگر سلسله نشست هاي حاضر که به همّت شما جوانان عزيز تشکيل مي شود، اين رويکرد عالمانه و اين نگاه متفکّرانه به انديشه مهدويت را تبيين و تعميق نمايد، بي شکّ دستاوردي ارزشمند را از آنِ خود کرده است و ذهن و ضمير پاک شما را از شميم دلپذير ايمان و عقلانيّت و تعهّد و اخلاق و فضيلت و کرامت، مبارک و متبرّک خواهد ساخت. إن شاء الله

از اهتمام شما عزيزان و مسئولان فرهنگي، اجتماعي شهرداري اصفهان صميمانه تشکّر و قدرداني مي نمايم و از خداوند قادر متعال مسألت مي کنم تا دلهاي همگان را به نور انديشه مهدويّت بيش از پيش روشن و تابناک فرمايد.

والسلام عليکم و علي جميع عباد الله الصالحين.

                                        حسين المظاهري

                                                              سوم رجب المرجب 1429

                                                             16/4/1387