عنوان: پيام به نشست یاد مهر 1395/5/24
شرح:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم

   قَالَ رَسُولُ اللَّه«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم»: ‏«إِنَّ مُعَلِّمَ‏ الْخَيْرِ يَسْتَغْفِرُ لَهُ دَوَابُّ الْأَرْضِ وَ حِيتَانُ‏ الْبَحْرِ وَ كُلُّ ذِي رُوحٍ فِي الْهَوَاءِ وَ جَمِيعُ أَهْلِ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ»

همانا جنبندگان زمین و ماهیان دریا و همه جانداران هوا و تمامی اهل آسمان و زمین برای آموزگارِ خوبی، طلب آمرزش می‌کنند.

این کلامِ بلندِ بهترین رسول خداوند و بزرگ‌ترین معلّمِ بشریّت است که با تأکید هرچه بیشتر، حقّ بزرگ معلّمان و آموزگاران خوبی‌ها را بر سایر انسان‌ها و بلکه بر همۀ اهل زمین و آسمان، بیان می‌فرماید و در حقیقت، نقش برجسته و جایگاه ویژۀ معلّم در ساحتِ حیات‌بخشِ«انسان‌سازی، فرهنگ‌سازی، جامعه‌سازی و تمدّن‌سازی» را به ما یادآور می‌شود.

تکریم معلّمان و اساتید و آموزگاران، نه تنها قدرشناسی از مقام و منزلت کسانی است که سرمایۀ عمر خویش را در مسیر رشد علمی و تربیت روحیِ نسلِ تکامل طلب و حق جویِ جوان، ایثار و نثار کرده‌اند، بلکه نشان از پویایی فکری و فرهنگیِ یک جامعه و زنده بودن آرمان‌های ارزشی در آن دارد.

اکنون که در این آیین گرامی، هم‌زمان با میلاد با سعادت عالم آل محمّد«صلوات‌الله علیهم اجمعین» و معلّم بزرگ خوبی‌ها، یعنی حضرت ثامن‌الأئمه امام رضا«سلام‌الله‌علیه» از مقام تنی چند از پیش‌کسوتان تعلیم و تربیت در شهر علم و فرهنگ و هنر، اصفهان، تجلیل می‌شود و با یاد یکی از معلّمان اندیشمند و فقید، مرحوم مغفور آقای سید علی اکبر پرورش«رحمت‌الله علیه» به آن عزیزان«نشان پرورش» اهداء می‌گردد، لازم می‌دانم به سهم خود از همۀ متصدیان و مسئولان امر که در برگزاری این نشست و آیین، برنامه‌ریزی و اهتمام کرده‌اند، تشکر کرده و از خداوند علم و قلم، توفیقات روزافزون معلّمان گرامی در استمرار خدمت به دانش و فرهنگ و تمدّن اسلام و ایران را مسألت نمایم. 

والسّلام‌عليکم و رحمة‌الله و برکاته

حسين المظاهري

11/ذیقعده/1437

24/مرداد/1395