عنوان: پيام معظم له به همايش «پيامبر اعظم، اسوه حسنه»
شرح:

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد الله و صلی الله علی رسول الله محمّدٍ وآله آل الله و اللعن علی اعدائهم اعداء الله

     برگزاری این همایش در سالی -که به نام و یاد بلند پیامبر مکرم و نبی خاتم و رسول اعظم الهی حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلّم متبرّک است- فرصت مغتنی برای آشنایی و تلاش هر چه بیشتر در عمل به سیره حسنه آن اسوه بی همتا و یگانه همه دوانهاست. اگر چه رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم در قوس صعود، حائز رتبه اوج مقام رسالت است، زیرا از طرفی ره آورد آن بزرگوار که همانا قرآن کریم است، بر همه کتب آسمانی پیشین، نفوذ و برتری دارد: «و أنزلنا إلیک الکتابَ بالحقّ مصّدقاً لما بین من الکتابِ و مُهَیمَناً» و از سوی دیگر، سلسه عالیه نبوت، به مُهر خاتمیّت او پایان می پذیرد «و لکن رسول اللهَ و خاتَم النبیین» اما در قوس نزول، آن پیامبر عالیقدر، در سلسه انسانهای کامل است، چرا که نور وجود مبارک او، صادر اوّل و نخستین خلق پروردگار متعال است  و چنانکه خود آن بزرگوار تصریح .«فرموده اند: «اوّل ما خلق الله نوری

    به بیان دیگر پیامبر اعظمی که در مراتب لاهوتی، به خواست  و عنایت ویژه حق تعالی، درجات رفیع: «و هو بالاُفق الأعلی، ثُمّ دنی فتدلیّ، فکان قابَ قوسین أو أدنی» -که فهم معنای حقیقی آن از حیطه فکری بشر خارج است- را طی فرموده است، در مراحل ناسوتی، به عالم دنیا و نشئه طبیعت، تنزّل می کند تا برای همه عالمیان رحمت الهی را به ارمغان آورد: «و ما أرسلناک إلّا رحمةًً للعالمین» و برای تمامی آدمیان، بشیر و نذیر باشد: «و ما أرسلناک إلّا کافّة للنّاس بشیراً و نذیراً» و به عنوان راهنمایی مهربان، پیروان با ایمان خود را با عنایت سبحانی برای لقاءِ خداوند، بپروراند: «و اخفضَ جناحکِ لِمن اتّبعک من المؤمنین» و بدین ترتیب، خداوند تعالی، وجود مبارک آن رسول مکرّم را، اسوه حسنه ای قرار می دهد تا انسانهای حق طلب و تکامل گرا، بدان اقتداء نمایند و در تمام جوانب زندگی از آن، سرمشق گیرند: «لقد کان لکم فی رسول الله اسوة حسنة» و با اجابت دعوت او به حیات جاودان معنوی و روحانی دست یابند: «یا ایها الذّین امنوا استجیبوا الله و للرسول اذا دَعاکم لِما یُحییکم» و در پرتو تربیت وهدایت آن معلّم الهی، به مرتبه ای نائل گردند که همانند خود آن بزرگوار که شایسته صلوات خداوند و فرشتگان است: «ان الله و ملائکته یصلّون علی النبیّ»، آنان نیز لایق سلام و درود خدا و ملائکه گردند و از حضیض ظلمات و تاریکی نفس به اوج نورانیّت قلب و روح، ارتقاءِ یابند: «هو الذی یُصلّی علیکم و ملائکتُه لیُخرجکم من الظلماتِ إلی النّور و کان بالمؤمنین رحیماً» اینها و دهها آیه کریمه دیگر از قرآن مجید، ترسیم کننده شخصیّت رفیع و مسئولیت عظیم پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله وسلّم است و از این رو شناخت و ارزیابی سیره علمی و عملی رسول خدا، در گرو شناخت و ارزیابی حقائق و معارف والای قرآنی است، چرا که مقام و منزلت هر پیامبری در کتاب آسمانی او تجلی می کند و آیات الهی هر کتابی در وجود پیامبرش عینیّت و تحقق می یابد، و لذا قرآن کریم، عِدل وجود مبارک پیامبر اکرم است و نبی خاتم نیز همتای کتاب جاودانی قرآن است و هر دو از پیشگاه کبریایی  باری تعالی تنزل یافته اند و یکی که خاتم الانبیاء الهی است ارسال گردیده است و دیگری که خاتم کتب آسمانی است، انزال یافته است: «و اتّبعوا النّور الذّی مَعَهُ» و به تعبیر بلند امام جعفر بن محمد الصادق علیه السلام: «کان رسول الله خُلُقُه القرآن» چنانکه خداوند سبحان نیز تصریح می فرماید که: «انّک لعَلی خُلُقٍ عظیم». در این میان ، توجه عمیق به یک نکته عرشی ، از ضرورت جدّی برخوردار است و آن این است که: اگر چه پیامبر اعظم دارای شخصیّت عالمگیر و جهانی است و رسالت و بعثت او نیز عالمگیر و برای همه جهانیان است: «یا ایّها النّاس إنّی رسول الله الیکم جمیعاً»، اما، منّتِ الهی و احسان خداوند که در پرتو وجود حضرت ختمی مرتبت، متجلّی می گردد، خاص و ویژه مومنان است: «لَقد منّ اللهُ علی المؤمنین إذ بعثَ فیهم رسولاً مِن انفسهم»، چنانکه قرآن کریم، نیز اگر چه کتابی جهانی و برای همه آدمیان است «هدیً للنّاس» ولی تنها، بهره آن به اهل ایمان می رسد: «و نُنزّل من القرآنِ ما هو شفاءٌ و رحمة للمومنین» و ستم پیشه گان و ظالمان، نه تنها طرفی جز زیان و خسارت از آن کتاب الهی نمی بندند «ولا یزید الظالمینَ إلّا خساراً»، بلکه سرکشی و طغیانگری آنان افزایش می یابد: «و یَزیدَنّ کثیراً منهم ما اُنزل الیک من ربّک طغیاناً و کفراً». بنابراین برای بهره مندی  از فیض رسالت رسول خدا و قرار گرفتن در محور جاذبه محمّدی صلی الله علیه و آله و سلم و اقتداء حقیقی به سیره نبوی راهی جز ایمان و تقوا وجود ندارد و از این جهت، قرآن کریم تصریح می فرماید که «ایمان به مبداء» و «اعتقاد به معاد» و «یاد همیشگی خداوند تعالی» سه شرط اساسی برای تحمّل امر خطیر تأسّی به اسوه حسنه است: «لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه لِمَن کان یرجوا الله و الیومَ الآخِر و ذَکَر اللهَ کثیراً»، و لذا بسیاری از مردمان از پذیرش این نعمت و منّت الهی و تحمل این امانت سنگین، محروم می گردند: «و ما ارسلناک إلّا کافةً للناس بشیراً و نذیراً و لکنّ اکثر النّاس لایعلمون».

    امید است این همایش در تبیین هر چه بهتر زوایای شخصیّت و سیره رسول خدا، توفیق فراوان داشته باشد و از عنایت الهی و توجهات پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلّم برخوردار گردد. ان شاء الله. از متصدیان محترم برپایی این نشست و مسئولان دانشگاه آزاد اسلامی شهر مجلسی و نیز از همه شرکت کنندگان گرامی، صمیمانه تشکر می کنم و سعادت و حُسن خاتِمت همگان را مسألت می نمایم.

 

و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته. حسین المظاهری
8 اسفند ماه 1385- 10 صفرالمظفر 1428