عنوان: پيام معظّم له به مناسبت ارتحال حضرت آية اللّه‏ العظمى بهجت
شرح:

پيام مرجع عاليقدر حضرت آية اللّه‏ العظمى مظاهرى «مدّظلّه العالى»

به مناسبت ارتحال مرجع عاليقدر و عارف پرهيزكار حضرت آية اللّه‏ العظمى آقاى حاج شيخ محمّد تقى بهجت  قدس‏سره 

 

انّا للّه‏ و انّا اليه راجعون

رحلت اسفناك مرجع عاليقدر و عارف پرهيزكار حضرت آية اللّه‏ آقاى حاج شيخ محمّد تقى بهجت  «قدّس اللّه‏ نفسه الزّكيه» كه همزمان با ايّام عزاى شهادت حضرت فاطمه زهرا «سلام اللّه‏ عليها» به وقوع پيوست، بى ترديد ثلمه‏اى جبران‏ناپذير براى عالم اسلام و ضايعه‏اى سنگين براى حوزه‏هاى مقدّسه علميّه، بالأخص حوزه علميّه مباركه قم است.

آن عالم ربّانى علاوه بر حضور پُر مايه علمى در دو مكتب حوزوى بزرگ نجف اشرف و قم، از آخرين ميراث داران و بازماندگانِ روشن ضميرِ حلقه عرفانى و اخلاقى سيّد العرفاء المتألهّين مرحوم مغفور آية اللّه‏ آقاى سيّد على قاضى «رضوان اللّه‏ عليه» و خود از برجستگانِ اين عرصه بودند و به اين سبب، نعمت وجود پُر بركت ايشان و دلِ سراسر نورانيّت و كلام نافذ آن بزرگوار، بويژه در دوره اخير براى حوزه علميه، اميد بخش و براى همه عاشقانِ معنويّت و اخلاق و علاقمندان به سلوك عرفانى ، مايه درس آموزى و صفاى روح بود.

بى شكّ، حوزه‏هاى علميه، چهره‏اى درخشان و شاگردان و ارادتمندان آن فقيه صمدانى، پدرى مهربان و استادى انسان ساز و مقلّدان ايشان، مرجعى عظيم الشأن و بالأخره عرصه تابناك مرجعيّت، اسطوانه‏اى شاخص و برجسته را از دست داد و اينك، عالَم تشيّع و بالأخص ملّت مؤمن و بزرگوار ايرانِ اسلامى در سوگِ رحلتِ جبران ناپذيرِ اين مرجع عارف و پارسا، داغدار و مصيبت زده است، اگر چه روح قدّسى آن عبد صالح در آستان قربِ پروردگار متعال و در پيشگاه رسول خدا و ائمّه هُدى و حضرت صدّيقه كبرى «صلوات اللّه‏ و سلامه عليهم اجمعين» ، به مواهب ربّانى و الطاف روحانى، متنعّم و مسرور گرديده است .

اينجانب اين مصيبت بزرگ را به ساحت مقدّس حضرت بقيّة اللّه‏ الاعظم صاحب الامر «ارواحنا لتراب مقدمه الفداء و عجّل اللّه‏ تعالى فرجه الشريف» و به حوزه‏هاى مقدّسه علميّه و حضرات مراجع عظام و مقام معظّم رهبرى و بيت مكرّم و آقا زادگان محترم ايشان تسليت و تعزيت مى‏گويم و از خداوند سبحان مسألت مى‏كنم كه با لطف عميم خود، اين خسارتِ عظيم را جبران فرمايد و به بازماندگان و خاندان شريف و شاگردان ارجمند آن فقيه متألّه، سكينه و صبر و اجر و تسلّى مرحمت فرمايد و روح متعالى ايشان را غريق رحمت و مغفرت خود فرمايد.

والسلام عليه و رحمة اللّه‏ و بركاته

حسين المظاهرى

27/2/1388

22 جمادى الاولى / 1430