مسأله: ازدواج باید مهریه داشته باشد و هر چيزى را كه ماليّت داشته باشد مىتوان مهر قرار داد، امّا باید متعارف باشد و مهریه‌های کلان مفاسد بزرگی دارد. چنانچه جهیزیه‌های تجمّلی مفاسد بیشتری خواهد داشت.
مسأله: مهریه، دِین است و اگر زن مطالبه کند و مرد تمکّن داشته باشد، باید بپردازد و اگر توان پرداخت ندارد، زن باید صبر کند و به اجرا گذاشتن مهریه حرام است.
مسأله: اگر معلوم شد دختر باکره نبوده، عقد صحیح است ولی مهریه نصف می‌شود.
مسأله: اگر مرد قبل از دخول، زن را طلاق دهد یا بمیرد، مهریه نصف می‌شود.
مسأله: مهریۀ زن اگر غیر از پول باشد، نظیر زمین و خانه، باید عین آن ادا شود، ولو ترقّی چند برابر کرده باشد. و اگر پول است باید به قیمت روز و بر اساس قدرت خرید محاسبه و پرداخت شود که گاهی چندین برابر آنچه در سند ازدواج نوشته شده باید پرداخت گردد.
مسأله: آنچه شوهر براى زن تهيّه مىكند، نظير طلا، لباس و مانند اينها، چه قبل از عروسى چه بعد از عروسى، چون تمليك نيست، مال شوهر است. همچنين جهیزیۀ زن، مال زن است و چيزهايى كه زن، قبل یا بعد از عروسی براى شوهر تهيه مىكند مال خود او است، ولى اگر آن چيزها تلف شود هيچ كدام ضامن نيستند.
