اسم آن
بزرگوار علي و كنيۀ او ابوالحسن الثاني و لقب مشهور او رضا است. عمرمبارك آن حضرت
پنجاه و پنج سال بود1]. در يازده ذي العقدة سال 148 هجري به دنيا
آمد2]و در سال 203 هجري3] در آخر ماه صفر به دست مأمون عباسي مسموم و
شهيد شد.
مدت
امامت آن بزرگوار بيست سال بود،4]كه
تقريبا ً هفده سال آن را در مدينه، ملجا عوام و منجي انام و معلم علما و مروج دين
بود. سه سال آخر، او را از مدينه جبراً به
طوس بردند و در طوس تا توانست از حريم دين حراست كرد تا سرانجام به دست
مأمون شهيد شد.
پي نوشت
ها:
[1].
اصول كافي ج 1 ص 486
[2]. اصول كافي ج 1 ص 486
[3].
اصول كافي ج 1 ص 486
[4].
اصول كافي ج 1 ص 492