در سوره زلزال ميفرمايد: «يَوْمَئذٍ يَصْدُرُ النّاسُ اَشْتاتاً لِيُرَوْ اَعْمالَهُمْ» در روز قيامت مردم صنف صنف و در دستجات مختلف به صف محشر وارد ميشوند و اين خود به بحث جداگانهاي نياز دارد كه افعال و كردار ما در ذات و هويت ما اثر ميگذارد گاهي انسان به صورت انسان وارد محشر ميشود و گاهي به صورت حيوان، چرا؟ «لِيُرَوْ اَعْمالَهُم» براي اينكه اعمالشان را ببينند. «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثقالَ ذَرَّةِ خَيْراً يَرَهُ وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ» هر كس كار خوبي ولو بسيار كم انجام داده باشد همان را ميبيند و هر كس كار شري ولو بسيار كم انجام داده باشد همان را ميبيند. لذا در اين آيه ميفرمايد: «لِيُرَوْ اَعْمالَهُمْ» نميگويد «لِيُرَوْ جَزاءَ اَعْمالِهُمْ» مثلاً در دنيا كسي جنايتي مرتكب شده، در آنجا او را كيفر ميدهند، اين جزاي عملش است، يا كار خوبي انجام داده و پاداشش را ميبيند، اين جزايش را ديده است. قرآن ميفرمايد: روز قيامت چنين نيست، صحبت از جزا نيست، حرفي از كيفر نيست، قضيه خود عمل است، خود عمل را ميبيند «لِيُرَوْا اَعْمالَهُمْ» هر كس كاري خوب ولو بسيار كم انجام داده باشد «يَرَهُ» ميبيند، همان را نميگويد «جَزائَهُ» جزاي عمل را ميبيند و هر كس كار شري ولو بسيار كم انجام داده باشد «يَرَهُ» ميبيند همان را.
نظير اين آيه و آيهاي كه الآن مورد بحث ماست، بيشتر از صد آيه در قرآن وجود دارد كه به اين نكته توجه ميدهد.