انسان دو بعدي است:

1ـ بعد معنوي به نام روح

2ـ بعد مادي به نام جسم

مي‌دانيم كه ترقي و استكمال انسان در دو بعدي بودنش مي‌باشد. ملائكه يك بعدي هستند بنابراين استكمال ندارد. حيوان‌ها هم، يك بعدي هستند و استكمال ندارند. اما انسان چون دو بعدي است استكمال دارد. انسان است كه مي‌تواند به جايي برسد كه به جز خدا نبيند و نداند. اگر بتواند بعد مادي را كنترل كند و به عبارت ديگر از آن بجاي «بُراق» استفاده كند و سوار او شود، عروج مي‌كند، عالم ملكوت را تسخير مي‌كند و به جايي مي‌رسد كه ديگر ملك هم نمي‌تواند پران شود. آنجا ديگر مختص انسانها است. يك مرتبه‌اش براي پيامبر(ص) و اميرالمؤمنين(ع) يك مرتبه‌اش براي انبياء، يك مرتبه‌اش براي شهدا و بالاخره يك مرتبه‌اش هم براي ديگر انسانهاست. يعني اين انسان مي‌تواند به جايي برسد و به جايي مي‌رسد كه ديگر ملك هم نمي‌تواند به آنجا برود، حتي ملك مقرب خداوند.

حضرت پيغمبراكرم صلوات‌الله عليه مي‌فرمايند: مؤمن در آسمانها شناخته شده است، همانطوري كه يك مرد، زن و بچه خود را مي‌شناسد و البته مؤمن نزد خدايتعالي از ملك مقرب گرامي‌تر است[1].

در بياني ديگر مي‌فرمايند: «اَلْمُؤْمنُ اَعْظَمُ حُرمَه مِنَ الكَعْبَهِ[2]»

احترام و حرمت مؤمن از كعبه برتر است.

يعني اگر اين بعد مادي را بتواند كنترل كند به هر كجا كه بخواهد مي‌‌تواند برسد. حرف اين است كه بعد مادي را چه چيزي مي‌تواند كنترل كند؟ بايد گفت انسان خود به خود نمي‌تواند، بلكه در آن صحنه جهاداكبر مغلوب هم هست. نيرو بايد از خارج بيايد، انسان بايد از خارج نيرو بگيرد تا بتواند اين اسب چموش را كنترل كند.