متأسفانه امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر با مراتبی که دارد، فعلاً در جامعه فراموش شده و متروک است. نتیجۀ آن، گسترش فساد اداری، فساد اخلاقی و فساد اقتصادی است. نتیجۀ آن تنگی و سختی معیشت مردم است. همۀ اینها از کجا سرچشمه می‌‌گیرد؟ از ترک فضیلت ارزندۀ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر. دولت، ملت و خصوصاً جوان‌ها بیایند تجربه کنند و یک سال تقیّد به ظواهر شرع داشته باشند و ببینند که درست میشود یا نه؟ اگر درست نشد، معلوم میشود که قرآن صحیح نمی‌گوید. برای اینکه قرآن شریف می‌‌فرماید: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما كانُوا يَعْمَلُونَ»؛ هرکس، از زن و مرد، صالح و شایسته شود، در همین دنیا حیات طیّب و پاکیزه پیدا می‌‌کند. حیات طیّب یعنی زندگی توأم با رفاه و زندگی منهای غم و غصه و نگرانی و اضطراب خاطر و زندگی خوش و خرم و عالی و زندگی منهای تجرّد و فقر و کمبود.
ادامه...