در روانشناسى بحثى است به نام «كوچك‌هاى بزرگ»،  يعنى: اى بسا كه انسان مسأله‌اى را كوچك مى‌شمارد، ولى همين مسألۀ كوچك، از نظر معنا و واقعيت بسيار بزرگ باشد و تأثير فراواني داشته باشد. مثلًا يك مؤمن لباس نامرتب بپوشد، يا محيط و مَحَلّ كارش را پاكيزه نگاه ندارد و نظاير رفتارهايي که به ظاهر کوچک مي‌نمايد که اگرچه ممكن است به نظر خودش يك امر عادى و ساده‌اى باشد، امّا براى تضعيف شخصيّت او در اجتماع، عامل بسيار بزرگى است. محيط خانه نيز «كوچك هاى بزرگ» دارد، ممكن است انسان مسأله‌اى به نظرش ناچيز و كوچك باشد، امّا براى گرم كردن محيط خانه و به دست آوردن دل همسر، امرى بسيار بزرگ است. به عنوان مثال، از وظايف شوهر اين است كه در طول شبانه روز ساعتى را به همسرش اختصاص بدهد، نه اين كه روز را در خارج خانه مشغول به كار باشد، شب هم دير وقت به خانه بازگردد، و شامى بخورد و بخوابد و باز فردا هم همين طور. از اين رو در روايات مى‌خوانيم كه بايد انسان وقتش را تقسيم كند و ساعتى را به همسرش اختصاص دهد. هم چنين، مرد بايد در خانه با حوصله به گفته‌هاى همسرش گوش فرا دهد و به خواسته‌هاى مادّى و معنوى او توجّه كند، اگر چه سليقۀ او را نپسندد. حتّى اگر زن حرف هاى غير معقول و كودكانه‌اى هم بزند، وظيفۀ مرد اين است كه ابتدا به سخنان و خواسته‌هاى او توجّه نمايد و اگر براى رضاي خدا و به خاطر گرمى محيط خانه و احترام به شخصيت همسرش به سخنان او گوش بدهد و توجّه كند، ثواب زيادى دارد، چون رنگ خدايى پيدا كرده است و هر چه رنگ الهى به خود بگيرد، فضيلت و ثواب دارد.

همچنين مرد در خانه بايد با همسر و فرزندان صحبت كند و در گرفتاري‌ها و مشكلات با يكديگر مشورت كنند: «وَ شَاوِرْهُمْ فِي الَامْرِ فَاذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ»[1]

خداوند متعال به پيامبر«صلى‏ الله عليه و آله و سلم» مى‌فرمايد: تو كار خويش را با توكّل به خدا انجام بده، ولى مشورت را هم فراموش نكن، يعنى با مشورت به ديگران به آنها شخصيّت بده. بنابراين، در امور خانه مشورت لازم است و استبداد و فكر زن را به حساب نياوردن، اشتباه است. همچنين زن و مرد بايد در امور زندگي با فرزندان مشورت کنند و به فكر و عقيدۀ آنها احترام بگذارند و آنها را به حساب آورند. به سخنى ديگر، خانه مملكت كوچكى است كه كارهايش بايد با مشورت انجام پذيرد و مشكلات اين مملكت كوچك را بايد با اهلش در ميان بگذاريم.