بسم‌الله الرّحمن الرّحيم
«الحمدلله و صلي الله علي رسول الله و علي آله آل الله»
اکنون که بار ديگر با فرارسيدن ماه محرّم الحرام و زنده شدن ياد ونام عاشوراي حسيني«سلام‌الله‌عليه» خيل مبلّغان رسالات الهي، به هدفِ تبليغ و ترويج دين و معارف ديني، به نقاط گوناگون اعزام مي‌گردند، ضمن اهداء بهترين تحيّات و دعا براي مزيد توفيقات آنان در اداي اين مسئوليّت خطير، نکاتي را به طور گذرا عرضه مي‌دارم:
1) اساسي‌ترين هدف رسالت تبليغ، اعتلاء اخلاق و تهذيب نفوس است. و اين همان فلسفۀ بعثت است که در کلام بلند رسول خدا«صلي‌الله‌عليه وآله وسلّم» به روشني جلوه‌گر شده که «انّي بُعثت لاُتمّم مکارم الأخلاق». پيامبراکرم، رسالت ويژۀ خود را تحکيم بنيان‌هاي اخلاقي دانسته‌اند و معناي اين سخن آن است که اخلاق، زمينه‌ساز پذيرش و التزام به ساير بخش‌هاي دين، اعمّ از اصول اعتقادات و احکام شريعت است و اگر تزکيۀ نفس و تهذيب روح و تلطيف سرّ در انسان‌ها به خوبي انجام شود، آمادگي تعهّد و پايبندي آنان به اصول اعتقادي و احکام شرعي نيز فراهم خواهد شد. چنانکه افول اخلاق و ارزش‌هاي اخلاقي، انسان را هرچند در درجات بالايي از توجّه و تعبّد به اصول دين و احکام فقه باشد، در معرض سقوط و حتّي درغلطيدن به وادي بي‌ديني قرار خواهد داد.
شناخت و تعهّد و التزام به اخلاق و آرمان‌هاي اخلاقي و جهاد با نفس و تلاش براي خودسازي، جامعۀ انساني را به سوي سعادت و آرامش سوق مي‌دهد و آدميان را براي پذيرش هرچه بهتر و پايبندي هرچه بيشتر به دين و مباني ديني، آماده و مهيّا مي‌سازد.
از اين‌رو مهم‌ترين وظيفۀ مبلّغان و داعيان الي‌الله خصوصاً در ايّام تبليغي، آشنا نمودن و تشويق و تحريص مخاطبان به ويژه نسل تکامل‌خواه جوان با مسألۀ بسيار مهمّ اخلاق و خودسازي است. در اين زمينه تأکيد بر فضيلت‌هاي فراموش شده از قبيل صداقت، وفاي به عهد، امانت‌داري، انصاف و عدل، ايثار، عفو و گذشت، حيا و عفاف، صبر و حلم، حسن خلق، اخلاص، اتّحاد و همدلي، قناعت و ساده‌زيستي و نيز تبيين رذيلت‌هاي فراگير شده از قبيل دروغ، پيمان‌شکني، خيانت در امانت، ظلم و ستم، خودخواهي، کينه‌توزي، حسد، بد خُلقي، ريا کاري، اختلاف و تفرقه، تجمّل‌گرايي و اسراف و اتراف و تبذير، بسيار با اهميّت است.
مبلّغان عزيز: تنها راه رهايي از مشکلات مختلف امروز جامعه، بازگشت به اخلاق است، هم خود ما، در درجۀ اول، بايد متعهّد به اخلاق و مباني ارزشي اخلاق باشيم و هم در ساختن و تربيت ديگران به اين منظور بکوشيم تا به اميد خداوند متعال در پرتو اخلاق به جامعه‌اي سرشار از معنويّت و اميد و آرامش دست يابيم: «فَأَيُّ الْفَريقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ؟ الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ».
2) از اساسي‌ترين اهداف قيام سيد شهيدان و سرور آزادگان حضرت حسين‌بن‌علي«سلام‌الله‌عليهما»، اصلاح امور اجتماعي و امر به معروف و نهي از منکر بوده است. چنانکه خود آن بزرگوار تصريح فرموده‌اند که «وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِي أُمَّةِ جَدِّي صَلّي عَليه وَآله أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِوَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّي وَ أَبِي». اگرچه فلسفۀ قيام عاشورا در اين امر اساسي خلاصه نمي‌شود ولي هر تحليلي که در تبيين نهضت حسيني«سلام‌الله‌عليه» ارائه شود، بي‌ترديد جزء مهمّي از آن، همين مسئلۀ اصلاح اجتماعي و امر به معروف و نهي از منکر است.
علي‌رغم تأکيد بي‌بديل قرآن کريم و عترت طاهره«سلام‌الله‌عليهم» بر اين فريضۀ الهيِ انسان‌ساز و جامعه‌ساز، امّا هنوز اين واجب بزرگ در ميان همۀ مسلمانان و ملّت‌هاي اسلامي و از جمله ملّت ما ناشناخته و مظلوم است. غربتي که بر مسألۀ امر به معروف و نهي از منکر در طول تاريخ اسلام رفته است، شايد بر کمتر فريضه‌اي وارد شده باشد. از سويي عمل نکردن به اين وظيفۀ همگاني که بهترين و اساسي‌ترين نظارت ملّي است و از سوي ديگر عملکرد نادرست برخي از افراد و گروه‌ها و دستگاه‌ها در اجراء اين فريضۀ عظيم، که ناشي از سوء فهم و برداشت‌هاي غلط و عاميانه يا التقاطي و انحرافي از امر به معروف و نهي از منکر است، و از سوي سوم عدم معرفت و شناخت صحيح اين واجب تکامل بخش باعث شده است تا همچنان امر به معروف و نهي از منکر در هاله‌اي از مظلوميّت و غربت باقي بماند و به معناي حقيقي، احياء و اقامه نشود.
امروز يکي از بهترين راه‌هاي مبارزه با فساد اخلاقي و فساد اقتصادي و فساد اداري که سه آفت بزرگ و سه آسيب اساسي در جامعۀ اسلامي ماست، امر به معروف و نهي از منکر است به شرط آنکه اولاً: ابعاد و مراتب آن به درستي شناخته و فهميده شود، و ثانياً به طور صحيح و عقلاني و منطقي و با رعايت مراتب و اولويّت‌ها، اجراء گردد، و ثالثاً جنبۀ عمومي و همگاني و ملّي پيدا کند و رابعاً دامان آن به سياست‌بازي و غرض ورزي‌هاي شخصي و گروهي آلوده نگردد.
ايّام تبليغي محرّم و صفر، فرصت مغتنمي است تا مبلّغان و داعيان الي‌الله ابعاد فريضۀ امر به معروف و نهي از منکر را به شکل صحيح و مناسب و آگاهي بخش براي مخاطبان خود خصوصاً نسل حق‌جوي جوان و همچنين دستگاه‌ها و نهادهاي مسئول در اين زمينه تبيين نمايند و نداي قرآن کريم را بر اقامۀ اين واجب اجتماعي با اهميّت که به فيروزبختي و سعادت و رستگاري جامعه خواهد انجاميد مورد تأکيد قرار دهند که: «وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ».
از خداوند تعالي توفيقات شما مبلّغان گرامي در سايۀ الطاف کريمانۀ حضرت سيدالشّهداء«ارواحنا‌فداه» مسألت مي‌کنم و دعاي مستجاب حضرت بقية‌الله‌الأعظم«عجل‌الله‌فرجه» را براي شما عزيزان خواستارم. والسّلام عليکم و رحمة‌الله و برکاته.
حسين المظاهري
24 / ذي‌الحجة‌الحرام / 1434
8/ آبان/1392