1- عزاداري براي حضرت
سيدالشّهداء«سلاماللهعليه»، شعار شيعه و از افضل اعمال و قُربات الهي است و مورد تأكيد نبيّاكرم«صلياللهعليهوآلهوسلّم»
و حضرات ائمّة هدي«سلاماللهعليهم»بوده است.
2- هدف از عزاداري زنده نگاهداشتن
تشيّع و احياء فضائل اخلاقي و تقويت روحيۀ ايثار، گذشت، فداكاري و شهادتطلبي براي
دين خداست و از اين جهت هم افضل اعمال و قُربات است.
3- در مجلس عزاداري بايد هم سخنراني و موعظه در خصوص اخلاق،
اعتقادات و احکام باشد و هم مصائب اهل بيت«سلاماللهعليهم» ذکر شود و
تعطيلي سخنراني يا روضه خواني يا کمرنگ شدن يکي از آنها به صلاح نيست.
4- راه صحيح و مشروع عزاداري، راهي است كه در آن، افراط و تفريط
وجود نداشته باشد، بلكه بايد به شكل متعارف و به شيوۀ سنّتي كه از سابق به ما
رسيده، باشد. همچنين در عزاداري بايد از انجام کارهاي غير متعارف که مورد تأييد
شرع مقدّس نيست و موجب وهن تشيّع و عزاداري است، پرهيز شود.
5- مراقب باشيد در مجلس عزاداري
شما، احساسات اهل سنّت تحريک نشود و به مقدّسات آنان اهانت نشود که علاوه بر حرمت،
براي جلسۀ عزا و براي تشيّع مضر است.