بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
قال رسول‌الله«صلي‌الله‌عليه وآله وسلّم»: «نُورُ ابْنَتِي فَاطِمَةَ مِنْ نُورِ اللَّهِ»
قلم و زبان عاجز از توصيف شخصيّت عظيم‌الشّأني است که به تصريح پيامبراکرم«صلي‌الله‌عليه وآله وسلّم» آسمان و زمين از نور مقدّس او خلق شده است و خود او از نور خداوند تعالي است.
حضرت صديقۀ طاهره، فاطمۀ زهرا«سلام‌الله و سلام ملائکتِه و رسُلِه عليها»، نه تنها بانويي يگانه و بي‌همتا و مادر امامت و ولايت است، بلکه به تعبير بلند امام صادق«سلام‌الله‌عليه»، مايۀ روشنايي عالم هستي است و درخششِ عالم امکان، پرتوي از نور درخشانِ وجودِ مقدّسِ اوست:
«أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَهَا مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ فَلَمَّا أَشْرَقَتْ أَضَاءَتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِنُورِهَا»
با اين اوصاف دربارۀ اين معمّاي پيچيده و شگفت‌انگيز چه مي‌توان گفت؟ جُز آن‌که در يک کلام بگوييم: «فاطمه، تجلّي نور خداوند سبحان در زمين و زمان است.»
اکنون بايد اين سؤال بسيار مهم پاسخ داده شود که اگر اين بانوي عظيم‌القدر از چنين شخصيّت والاگهر و درک‌ناشدني برخوردار است، چرا پس از پيامبر خاتم«صلي‌الله‌عليه وآله وسلّم» در ميان امّت اسلامي کساني با پيمان‌شکني و نقض ميثاق و خيانت در امانت الهي، به خانۀ رسول خدا که محلّ هبوط ملائکۀ الهي و مکان استقرار ولايت بود، حمله‌ور شدند و جناياتي به بار آوردند که مقدمۀ همۀ جنايت‌هاي طول تاريخ به اهل‌بيت عصمت و طهارت«سلام‌الله‌عليهم» گرديد.
اين خيانت‌هاي شرم‌آور که به طور متواتر در تواريخ سنّي و شيعه نقل شده است و جاي شبهه و ردّ و انکار ندارد، مصائبي است که بايد براي آن خون گريست و هميشه عزادار آن بود.
لذا اقامۀ مراسم عزا براي حضرت فاطمۀ زهرا«سلام‌الله‌عليها» از افضل و اعظم شعائر الهي است و اميد است شيعيان عزيز به ويژه در روز سوم جمادي‌الاخري با تمام وجود، در برپايي عزاداري‌هاي شکوهمند براي آن شهيدۀ مظلومه - که سلام خدا و رسول او و ائمّۀ هدي بر او باد - خصوصاً در مساجد و بُقاع متبرّکه اهتمام و شرکت گسترده داشته باشند.
«السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْمَمْنُوعَةُ حَقُّهَا»
حسين‌المظاهري
دوم / جمادي‌الاخري / 1433
5/2/1391