بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
«يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ»
اکنون که به همّت ستودني حوزۀ علميه نجف آباد، پنجمين همايش تجليل از عالمان بزرگ و بزرگوار آن سامان، به نام رفيع و ياد بلند فقيه پارسا و عبد صالح مرحوم مغفور حضرت آيت الله آقاي حاج شيخ محمّد حسن عالم نجف آبادي«قدّس‌سرّه‌الشّريف» برگزار مي‌گردد، به روح متعالي آن عالم ربّاني، درود مي‌فرستيم و از بانيان برپايي اين همايش گرامي قدرداني و تشکّر مي‌کنيم.
مرحوم آيت الله آقاي حاج شيخ محمّد حسن عالم نجف آبادي که در مراتب علمي، چه در حوزه علميۀ کهن اصفهان و چه در حوزۀ علميه مقدّسه نجف اشرف، از محضر اساتيد و اساطين عاليقدري همانند آيات الله العظام آخوند خراساني و سيّد صاحب عروه و سيّد درچه‌اي و آخوند کاشي و جهانگيرخان قشقايي و ساير بزرگان علم و عمل «رضوان‌الله‌تعالي‌عليهم‌اجمعين»، استفاضه کرده و به جايگاه رفيع اجتهاد و فقاهت نايل گرديده بودند، به حقّ در مراتب علمي و در وارستگي و التزام به ورع و تقواي الهي نيز، آيتي روشن و دست يافته به جايگاهي بلند و سرمشقي براي همگان به ويژه حوزويان بودند.
معاشرت و مصاحبت و دوستي اين عالم عاليقدر با عالمان عامل و عارفي همچون حضرات آيات آقاي حاج سيّد جمال الدين گلپايگاني و آقاي حاج شيخ غلامرضا فقيه خراساني يزدي «قدّس‌سرّهما» در نجف اشرف و نيز حضرات آيات آقاي حاج ميرزا علي آقاي شيرازي و آقاي حاج آقا رحيم ارباب «قدّس‌سرّهما» در اصفهان، که همگي از عارفان بالله و سالکان طريق الي الله تعالي بودند نيز نشان‌گر شخصيّت و جهت‌گيري‌هاي علمي و عملي و اخلاقي و معنوي ايشان است.
آن استفاده‌هاي علمي و تربيتي از محضر اعلام عالي‌مقام و اين مصاحبت‌ها و دوستي‌هاي با علماء ربّاني، در مجموع، حقيقتاً، از ايشان شخصيّتي جامع، داراي روحي لطيف و وارسته از تعلّقات و تمنّيات مادّي و دلداده به معنويات ساخته بود و عموم مؤمنين و خصوصاً بزرگان حوزه‌هاي علميه و از جمله استاد عظيم الشّأن، سيّد الطّائفه، حضرت آيت الله العظمي آقاي بروجردي «قدّس‌سرّه‌الشرّيف» ، به ايشان اعتنا و علاقه و توجّه خاصّي داشتند.
روحيّات فضيلت آميزي همانند پرهيز از دنيا طلبي و تجملّ گرايي، احترام خالصانه به علماء و بزرگان خصوصاً مراجع تقليد و پاسداشت حرمت و حريم مرجعيّت و پرهيز از کوچک‌ترين اموري که شبهۀ بي‌اعتنايي و بي‌حرمتي به جايگاه مرجعيّت شيعه داشته باشد، تواضع حقيقي و شهرت گريزي و تلاش خستگي ناپذير براي تعليم و تربيت طلاّب و فضلاي جوان و پرهيز از طرح خود در مجامع حوزوي و عمومي و عدم تلاش و اقدام براي صعود به جايگاه‌هاي ظاهري بالاتر، با وجود مقام والاي علمي و فقاهتي، توجّه به ارشاد و هدايت مؤمنين و ارتباط و دلسوزي و نيک‌خواهي و دستگيري و معاشرت هدايت‌آميز با مردم و به همين سبب عنايت به نهاد مسجد و منبر و گفتگوي مستقيم و خيرخواهانه با اهل ايمان براي بيان معارف قرآن و عترت، و همچنين تقيّد به معنويّات و عبادات و تهجّد، و از همه مهم‌تر اخلاص و خلوص فراوان و پرهيز از دورويي‌ها و رياکاري‌ها، فهرستي کوتاه از فضائل برجسته‌اي است که مرحوم آيت الله عالم نجف آبادي را در ورع و تقوا، زبانزد عام و خاص ساخته بود.
اينها همان فضائلي است که نياز مبرم امروز جامعۀ ما و خصوصاً روحانيت و حوزه‌هاي علميۀ ماست. صفات حسنه‌اي که درمان عمدۀ دردهاي مزمن اخلاقي و فرهنگي و اجتماعي ماست. بي‌ترديد، ما امروز براي پر کردن خلأهاي معنوي و نارسائي‌هاي روحي خود، چاره‌اي جز «بازگشت به اخلاق» و التزام به اخلاقيّات و صفات حسنه‌اي که سيرۀ عالمان عاملي همچون مرحوم آيت الله آقاي حاج شيخ محمّد حسن نجف آبادي«رحمة‌الله‌عليه» بوده است، نداريم.
اميد است خداوند متعال به همۀ ما توفيق توجّه و شناخت و عمل به سيرۀ حسنۀ علماء الهي را، که اتخاذ شده و برگرفته از سيرۀ حسنۀ رسول خدا و ائمّۀ هدي «صلوات‌الله‌عليهم‌اجمعين» است، عنايت فرمايد و ارواح عاليۀ عالمان با فضيلت تشيّع را، که راه راستي و درستي را به ما آموختند، متعالي فرمايد و عموم مردم با ايمان نجف‌آباد خصوصاً روحانيّت گرامي آن شهر عالم دوست و عالم پرور را در شناخت هر چه بهتر اسلاف علمي و معنوي خود و تمسّک به روحيّات اخلاقي و معنوي آنان موفّق بدارد.
از همۀ شما شرکت کنندگان در اين همايش و متصدّيان برگزاري آن صميمانه تشکّر مي‌کنم و انشاء‌الله اين حرکت شما در آستان لطف خداوند تعالي، مصداق تعظيم شعائر الهي، به شمار آيد.
«وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ».
و السّلام عليکم و رحمة الله و برکاته
حسين المظاهري
29 ذي الحجّه 1433
24/8/1391